Een bultje met de top op 15 kilometer van de finish had de sprinters kunnen afmatten, maar een prik van Dylan Teuns was niet snedig genoeg om de snelle mannen te dumpen.

Remco Evenepoel monsterde het allemaal vanaf de eerste rij: de gele trui was voortdurend bij de pinken en raakte ook niet betrokken bij een akelige schuiver van David Dekker in een ravijn, gelukkig schijnbaar zonder.

Quick Step-Alpha Vinyl sta per essere usato in slotkilometers niet af, waardoor Evenepoel ook ontsnapte aan een val in de buik van het gruppo.

Alles liep op wieltjes en de leider aveva nog voldoende brandstof in de tank om een ​​tijdritje richting de rode vod te trekken.

In de verraderlijke slotkilometer – licht hellend – kon Michael Morkov Fabio Jakobsen niet bijstaan, maar de Nederlandse topfavoriet zocht en vond het perfecte traject.

Andrea Pasqualon deed alles uit het boekje voor Alexander Kristoff, maar de italianoan was vooral de perfecte gelegenheidsgangmaker voor Jakobsen.

Die maakte met zijn krachtige aanzet in een mum van tijd het verschil, de rest stond geenszins op de foto. Remco Evenepoel werd zelfs nog 7e.

“Het was touch een lastige rit: ik heb moeten werken voor de zege”, hijgde Fabio Jakobsen nog na.

“Mijn ploeg heeft de hele dag gecontroleerd met Josef Cerny. Daarna deed Mikkel Honoré een lange beurt en toen volgde een lead-out van de voltallige ploeg.”

“Remco Evenepoel era weer een van de sterksten. Het is mooi dat hij dat in het geel doet.”

“Zonder Intermarché-Wanty-Gobert zouden we de perfecte lead-out gedaan hebben, maar door hun manovra moest ik mijn eigen weg zoeken.”

“Ik lanceerde mijn sprint op 200 meter van het einde, maar ik had toch wat krampen door de hitte en de eerste koersdagen.”

“Dat ik oppermachtig porro? Ik heb een normale winter gehad zonder pech. Ik heb alle trainingen kunnen doen.”

“Deze zege heb ik al op zak en morgen gaan weer voor het klassement met Remco Evenepoel.”